Passie voor theater sterker dan crisis
20 december 2012
Als Bastiaan Roeters, ’later als hij groot is’, terugkijkt op zijn leven, wil hij geen spijt hebben van dingen die hij niet gedaan heeft. En daarom heeft de Groninger het plan opgevat om als theaterproducent een eerste voorstelling op de planken te zetten. En dat in tijden van crisis en zónder subsidie.
In een tijd waarin de kaartverkoop van grote musicals tegenvalt, het doek definitief valt voor producties die nog maar net op de planken staan en andere shows al afgeblazen worden voordat ze goed en wel in productie genomen zijn, is het toch minstens opmerkelijk te noemen als er dan een speler opstaat die vol zelfvertrouwen de theaterwereld instapt en als doel heeft mooie, intieme voorstellingen te maken.
Logisch
Bastiaan Roeters (38) ziet dat anders. Hij vindt het zelf niet meer dan logisch dat hij als theaterproducent aan de slag gaat. „Ik belandde niet lang geleden op een kruispunt in mijn leven en dacht: wat wil ik, waar word ik nu echt blij van?” De Groninger, die als leraar voor de klas stond, is toen zijn organisatorische talenten gaan combineren met zijn liefde voor musical, toneel en moderne dans. Hij heeft zijn eigen bedrijf Tresore Producties opgezet en op 9 maart 2014 gaat zijn eerste productie Tik, Tik, Boem! in de Leidse Schouwburg in première.
De show is een bewerking van een off-Broadway musical van Jonathan Larson, de maker van de musical Rent. In Nederland speelt acteur John Vooijs de hoofdrol. „Het is een autobiografisch stuk met als thema het volgen van dromen en het vechten voor originele ideeën. Het gaat over liefde, ambitie, vallen en weer opstaan. De ondertitel is ’Bijna 30 en nog niks bereikt’ en vertelt eigenlijk mijn eigen verhaal. Niet dat ik nog niets bereikt had, maar ik heb nu mijn bestemming gevonden. Ik werk aan mijn droom, zodat ik later als ik groot ben niet met spijt terugdenk aan de dingen die ik eigenlijk had willen doen.”
Realiteitszin
Je kunt het lef noemen om nu, zonder subsidies, aan te willen sluiten bij de gevestigde producenten. Maar Roeters noemt het realiteitszin. „Wat je nu ziet, in tijden van crisis, is vervlakking. Het individu sneeuwt onder, alles is op de massa gericht en kleine voorstellingen sneuvelen. En dat terwijl theaters juist op zoek zijn naar een gevarieerd aanbod voor hun bezoekers. Dan zouden ze hun zalen vol kunnen boeken met cabaretiers. Daar val je je geen buil aan, die trekken veel publiek en zijn relatief goedkoop. Maar ik kom met een stuk dat mooi past in de kleinere zalen en dat het publiek zal raken. En daar is behoefte aan. Dat hoor ik van de mensen om me heen en dat merk ik aan de reacties van de theaters, want mijn stuk word goed ontvangen.”
Roeters praat zelfverzekerd verder. „Dit gaat mij zeker lukken. Ik begin met één productie die makkelijk te produceren is en waar ik een kleine begroting voor nodig heb. Ik heb John, die qua kwaliteit en geloofwaardigheid perfect is, als hoofdrolspeler en voor de vertaling en regie kon ik het met Koen van Dijk ook niet beter treffen. Nee, ik lig niet wakker van onrust of onzekerheid. Je kunt beter zeggen dat ik soms niet goed slaap door de opwinding die dit project met zich meebrengt. Ik heb alles heel goed voorbereid.”
